Page 28

ਇਹੁ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇ ਕੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

ihu janam padārath pāe kē har nām na chetē liv lāe.

Ceux-là ont reçu le joyau qu’est l’existence, et pourtant ils n’arriment pas leur conscience et leur amour au nom de Dieu, har !

ਪਗਿ ਖਿਸਿਐ ਰਹਣਾ ਨਹੀ ਆਗੈ ਠਉਰੁ ਨ ਪਾਇ ॥

pag khisiē rah-ṇā nahī āgē ṭhaur na pāe.

Leurs pieds dérappent, ils ne peuvent rester ici ; mais là-bas, ils ne trouvent pas de place.

ਓਹ ਵੇਲਾ ਹਥਿ ਨ ਆਵਈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇ ॥

oh velā hath na āvaī ant gaiā pachhutāe.

Une telle opportunité ne se présentera pas de nouveau à portée de main et, à la fin, ils repartiront en regrettant.

ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਉਬਰੈ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੪॥

jis nadar kare so ubrē har setī liv lāe. |4|

Ceux à qui il adresse son regard bienveillant sont saufs, dans un lien d’amour avec Dieu, har !|4|

ਦੇਖਾ ਦੇਖੀ ਸਭ ਕਰੇ ਮਨਮੁਖਿ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥

dekhā dekhī sabh kare manmukh būjh na pāe.

Ils se montrent et font semblant, mais les manmukh ne comprennent rien.

ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹੈ ਸੇਵ ਪਈ ਤਿਨ ਥਾਇ ॥

jin gurmukh hirdā sudh hē sev paī tin thāe.

Le service des seuls gurmukh au cœurs purs leur gagne une place.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਹਰਿ ਨਿਤ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਮਾਇ ॥

har guṇ gāveh har nit paṛeh har guṇ gāe samāe.

Har ! Ils chantent l’excellence divine. Har ! Ils se renseignent sur Dieu en permanence ! Har ! Ils s’immergent dans le chant des vertus divines.

ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸਚੁ ਹੈ ਜਿ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੫॥੪॥੩੭॥

nānak tin kī bāṇī sadā sach hē je nām rahe liv lāe. |5|4|37|

Ô Nānak, leur parole est éternelle vérité, ceux qui demeurent avec amour attachés au Nām. |5|4|37|

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

sirīrāg mēhlā tījā.

Composé dans le rāg Sirī par le troisième Gurū :

ਜਿਨੀ ਇਕ ਮਨਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥

jinī ik man nām dhiāiā gurmatī vīchār.

Celles et ceux qui concentrent leur mental sur la seule contemplation du Nām, et méditent l’enseignement du Gurū :

ਤਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਸਦ ਉਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥

tin ke mukh sad ujle tit sachē darbār.

Leurs visages rayonnent à jamais à la jour des justes.

ਓਇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਹਿ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥

oe ammrit pīveh sadā sadā sachē nām piār. |1|

Ils s’abreuvent éternellement de l’amrit, et leur amour pour le vrai Nām est infini. |1|

ਭਾਈ ਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥

bhāī re gurmukh sadā pat hoe.

Ô frères, la dignité des gurmukh est éternelle.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਧਿਆਈਐ ਮਲੁ ਹਉਮੈ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

har har sadā dhiāīē mal haumē kaḍhē dhoe. |1| rahāo.

Har ! Har ! Ils sont en perpétuelle méditation, et ils sont purifés de la corruption de l’égo. |1|Pause.

ਮਨਮੁਖ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਪਤਿ ਜਾਇ ॥

manmukh nām na jāṇ-nī vin nāvē pat jāe.

Les manmukh, lui, ne connaissent pas le Nām ; sans le Nām, ils perdent leur dignité.

ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਲਾਗੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

sabdē sād na āio lāge dūjē bhāe.

Ils ne goûtent pas la saveur du verbe, entravés qu’ils sont par l’amour de la dualité.

ਵਿਸਟਾ ਕੇ ਕੀੜੇ ਪਵਹਿ ਵਿਚਿ ਵਿਸਟਾ ਸੇ ਵਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥

visṭā ke kīṛe paveh vich visṭā se visṭā māhe samāe. |2|

Et sont tels les vers vivant dans les excréments qui, tombés dans le fumier, se mèlent au fumier lui-même. |2|

ਤਿਨ ਕਾ ਜਨਮੁ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜੋ ਚਲਹਿ ਸਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥

tin kā janam safal hē jo chalhe satgur bhāe.

Fructueuse est la vie de celles et ceux qui règlent leurs pas sur ce qui plait au Satgurū.

ਕੁਲੁ ਉਧਾਰਹਿ ਆਪਣਾ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇ ॥

kul udhāreh āpnā dhan jaṇedī māe.

Leurs proches eux-mêmes sont sauvés. Bénies soient les mères qui leur ont donné naissance !

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਜਿਸ ਨਉ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੩॥

har har nām dhiāīē jis nao kirpā kare rajāe. |3|

Har ! Har ! Ceux qui méditent le Nām divin sont ceux à qui il manifeste sa grâce. |3|

ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥

jinī gurmukh nām dhiāiā vich-hu āp gavāe.

Ces gurmukh contemplent le Nam ; ils éliminent d’eux-mêmes tout sens d’eux-mêmes.

ਓਇ ਅੰਦਰਹੁ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲੇ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥

oe andrahu bāh-rahu nirmale sache sach samāe.

Ils sont purs à l’intérieur comme à l’extérieur, et communient avec le plus pur des purs.

ਨਾਨਕ ਆਏ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਹਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ॥੪॥੫॥੩੮॥

nānak āe se parvāṇ heh jin gurmatī har dhiāe. |4|5|38|

Ô Nānak, bénie soit la venue de celles et ceux qui suivent l’enseignement du Gurū et méditent Har. |4|5|38|

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

sirīrāg mēhlā tījā.

Composé dans le rāg Sirī par le troisième Gurū :

ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ਹੈ ਗੁਰ ਪੂਛਿ ਕਰਹਿ ਵਾਪਾਰੁ ॥

har bhagtā har dhan rās hē gur pūchh kar-he vāpār.

Har ! Aux dévots de Dieu la prospérité et le capital de Dieu. Bien conseillés par le Gurū, ils pratiquent un tel commerce.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਨਿ ਸਦਾ ਸਦਾ ਵਖਰੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥

har nām salāhan sadā sadā vakhar har nām adhār.

Har ! Sans cesse il chantent la louange du Nām divin. Toujours ils s’appuient sur Har Nām, le nom de Dieu, qui est leur marchandise.

ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਹਰਿ ਭਗਤਾ ਅਤੁਟੁ ਭੰਡਾਰੁ ॥੧॥

gur pūrē har nām driṛāiā har bhagtā atuṭ bhanḍār. |1|

En eux, dévots de Dieu, le parfait Gurū a fermement ancré Har Nām, le nom de Dieu. Quel inépuisable trésor ! |1|

ਭਾਈ ਰੇ ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਸਮਝਾਇ ॥

bhāī re is man kao samjhāe.

Ô frères, instruisez votre mental d’une telle compréhension.

ਏ ਮਨ ਆਲਸੁ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

e man ālas kiā kar-he gurmukh nām dhiāe. |1| rahāo.

Ô mental, pourquoi es-tu si paresseux ? Sois gurmukh, et contemple le Nām ! |1|Pause.

ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਕਾ ਪਿਆਰੁ ਹੈ ਜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥

har bhagat har kā piār hē je gurmukh kare bīchār.

Har ! Qu’est-ce que la dévotion à Dieu ? C’est l’amour de Dieu, ce sur quoi médite le gurmukh.

ਪਾਖੰਡਿ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਦੁਬਿਧਾ ਬੋਲੁ ਖੁਆਰੁ ॥

pākhanḍ bhagat na hovaī dubidhā bol khuār.

L’hypocrisie ne mène pas à la dévotion, et parler dans la dualité ne conduit qu’à la disgrâce.

ਸੋ ਜਨੁ ਰਲਾਇਆ ਨਾ ਰਲੈ ਜਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਬਿਬੇਕ ਬੀਚਾਰੁ ॥੨॥

so jan ralāiā nā ralē jis antar bibek bīchār. |2|

Même mêlés aux autres, ils en demeurent disctincts, ces êtres humbles qui par la méditation développent en eux-mêmes la conscience discriminative. |2|

ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਹਰਿ ਆਖੀਐ ਜੋ ਹਰਿ ਰਾਖੈ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥

so sevak har ākhīē jo har rākhē ur dhār.

Ce sont eux que l’on appelle serviteurs de Dieu - har ! - ceux qui gardent précieusement Har dans leurs cœurs.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਉਪੇ ਆਗੈ ਧਰੇ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ॥

man tan saupe āgē dhare haumē vich-hu mār.

Présentant ainsi son mental et son corps en offrande, on conquiert son égo de l’intérieur.

ਧਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜਿ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥੩॥

dhan gurmukh so parvāṇ hē je kade na āvē hār. |3|

Bénis soient les gurmukh ! Gloire à eux, qui ne seront jamais vaincus ! |3|

ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਪਾਈਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥

karam milē tā pāīē viṇ karmē pāiā na jāe.

Ceux qui gagnent sa grâce le trouvent. Sans sa grâce, nul ne peut l’atteindre.