Page 10

ਜਿਨਿ ਦਿਨੁ ਕਰਿ ਕੈ ਕੀਤੀ ਰਾਤਿ ॥

jin din kar kē kītī rāt. 

C’est toi qui crées le jour et la nuit.

ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਹਿ ਤੇ ਕਮਜਾਤਿ ॥

khasam visāreh te kam-jāt. 

Ceux qui oublient le Seigneur sont tombés bien bas.

ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਬਾਝੁ ਸਨਾਤਿ ॥੪॥੩॥

nānak nāvē bājh sanāt. |4|3|

Ô Nānak, sans son Nom, on est vraiment misérable. |4|3|

ਰਾਗੁ ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥

rāg gūjrī mēhlā chōthā. 

Composé dans le rāga Gūjrī par le quatrième Gurū

ਹਰਿ ਕੇ ਜਨ ਸਤਿਗੁਰ ਸਤਪੁਰਖਾ ਬਿਨਉ ਕਰਉ ਗੁਰ ਪਾਸਿ ॥

har ke jan satgur satpurkhā binao karao gur pās. 

Ô humble serviteur du Divin, har ! Ô Satgurū*, ultime réalité ! Ô mon Gurū, je te fais cette requête :

ਹਮ ਕੀਰੇ ਕਿਰਮ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਕਰਿ ਦਇਆ ਨਾਮੁ ਪਰਗਾਸਿ ॥੧॥

ham kīre kiram satgur sarṇāī kar daiā nām pargās. |1| 

Moi qui suis une vermine, un moins-que-rien[1], je cherche asile à tes côtés, ô Satgurū ! Prends-moi en ta compassion, et bénis-moi de la lumière de ton Nām. |1|

ਮੇਰੇ ਮੀਤ ਗੁਰਦੇਵ ਮੋ ਕਉ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਪਰਗਾਸਿ ॥

mere mīt gurdev mo kao rām nām pargās. 

Mon très cher ami, mon divin Gurū, illumine-moi du Nām de Dieu !

ਗੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਾਨ ਸਖਾਈ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਹਮਰੀ ਰਹਰਾਸਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

gurmat nām merā prān sakhāī har kīrat hamrī rēhrās. |1| rahāo. 

Grâce aux enseignements du Gurū, le Nām est mon prāna*, mon souffle de vie. Har ! Je chante la louange divine : c’est ce à quoi je passe mes journées. |1|Pause.

ਹਰਿ ਜਨ ਕੇ ਵਡ ਭਾਗ ਵਡੇਰੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਰਧਾ ਹਰਿ ਪਿਆਸ ॥

har jan ke vaḍ bhāg vaḍere jin har har sardhā har piās. 

Har ! Bienheureux, les serviteurs de Dieu sont bienheureux ! Har ! Har ! Ils ont foi en Dieu. Har ! Ils ne désirent que lui.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸਹਿ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਗੁਣ ਪਰਗਾਸਿ ॥੨॥

har har nām milē triptāseh mil sangat guṇ pargās. |2| 

Har ! Har ! Unis dans le Nām, ils sont comblés. Au sein de la sangat, ils rayonnent d’excellence. |2|

ਜਿਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਤੇ ਭਾਗਹੀਣ ਜਮ ਪਾਸਿ ॥

jin har har har ras nām na pāiā te bhāg-hīṇ jam pās. 

Har ! Har ! Har ! Ceux qui n’ont pas goûté à l’essence du Nām, sont bien misérables, et la mort les accompagne.

ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਿ ਸੰਗਤਿ ਨਹੀ ਆਏ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵੇ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਾਸਿ ॥੩॥

jo satgur saraṇ sangat nahī āe dhrig jīve dhrig jīvās. |3| 

Ils n’ont cherché ni le sanctuaire du Satgurū*, ni la sangat : leur existence est maudite, leurs attentes sont vaines. |3|

ਜਿਨ ਹਰਿ ਜਨ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਤਿ ਪਾਈ ਤਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਿਖਿਆ ਲਿਖਾਸਿ ॥

jin har jan satgur sangat pāī tin dhur mastak likhiā likhās. 

Har ! Les humbles serviteurs de Dieu ont trouvé le Satgurū et la sangat : une telle destinée était déjà écrite pour eux.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਸਤਸੰਗਤਿ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਮਿਲਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਰਗਾਸਿ ॥੪॥੪॥

dhan dhann satsangat jit har ras pāiā mil jan nānak nām pargās. |4|4|

Bénie, bénie soit la satsangat*, la vraie communauté, où l’on atteint l’essence divine, har ! En son sein, ô Nānak, la lumière du Nām illumine tout. |4|4|

ਰਾਗੁ ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥

rāg gūjrī mēhlā panj-vā(n). 

Composé dans le rāga Gūjrī par le cinquième Gurū

ਕਾਹੇ ਰੇ ਮਨ ਚਿਤਵਹਿ ਉਦਮੁ ਜਾ ਆਹਰਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਪਰਿਆ ॥

kāhe re man chitveh udam jā āhar har jīo pariā. 

Hé, mon mental ! Pourquoi élaborer ces plans compliqués, alors que l’âme divine – har ! – répond à tes besoins ?

ਸੈਲ ਪਥਰ ਮਹਿ ਜੰਤ ਉਪਾਏ ਤਾ ਕਾ ਰਿਜਕੁ ਆਗੈ ਕਰਿ ਧਰਿਆ ॥੧॥

sēl pathar mēh jant upāe tā kā rijak āgē kar dhariā. |1| 

De pierres et de rochers, elle a fait des créatures vivantes, et elle pourvoit aux besoins de chacune d’elles.|1|

ਮੇਰੇ ਮਾਧਉ ਜੀ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲੇ ਸੁ ਤਰਿਆ ॥

mere mādhao jī satsangat mile so tariā. 

Ô mon Seigneur, maître de Māya : quiconque se joint à la satsangat, la Vraie Compagnie, parvient de l’autre côté.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਸੂਕੇ ਕਾਸਟ ਹਰਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

gur prasād param pad pāiā sūke kāsaṭ hariā. |1| rahāo. 

Par la grâce du Gurū on atteint l’état suprême ; et le bois le plus sec fleurit à nouveau. |1|Pause.

ਜਨਨਿ ਪਿਤਾ ਲੋਕ ਸੁਤ ਬਨਿਤਾ ਕੋਇ ਨ ਕਿਸ ਕੀ ਧਰਿਆ ॥

janan pitā lok sut banitā koe na kis kī dhariā. 

Mère et père, amis, enfants, bien-aimé-e : personne ne soutient vraiment qui que ce soit.

ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹੇ ਠਾਕੁਰੁ ਕਾਹੇ ਮਨ ਭਉ ਕਰਿਆ ॥੨॥

sir sir rijak sambāhe ṭhākur kāhe man bhao kariā. |2| 

C’est le Seigneur qui donne à chacun ce qu’il lui faut pour vivre ; alors pourquoi te faire peur, mon mental ? |2|

ਊਡੇ ਊਡਿ ਆਵੈ ਸੈ ਕੋਸਾ ਤਿਸੁ ਪਾਛੈ ਬਚਰੇ ਛਰਿਆ ॥

ūḍe ūḍ āvē sē kosā tis pāchhē bachre chhariā. 

Il y en a qui s’envolent à des milliers de lieues, laissant derrière eux leurs petits [2] ;

ਤਿਨ ਕਵਣੁ ਖਲਾਵੈ ਕਵਣੁ ਚੁਗਾਵੈ ਮਨ ਮਹਿ ਸਿਮਰਨੁ ਕਰਿਆ ॥੩॥

tin kavaṇ khalāvē kavaṇ chugāvē man mēh simran kariā. |3| 

Qui les nourrit, et qui leur apprend à se nourrir ? Mon mental, médite cela [3]. |3|

ਸਭਿ ਨਿਧਾਨ ਦਸ ਅਸਟ ਸਿਧਾਨ ਠਾਕੁਰ ਕਰ ਤਲ ਧਰਿਆ ॥

sabh nidhān das asṭ siḍhān ṭhākur kar tal dhariā. 

Les Neufs Trésors, et les dix-huit pouvoirs spirituels des siddha : tout cela est dans les mains du Seigneur.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਲਿ ਬਲਿ ਸਦ ਬਲਿ ਜਾਈਐ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਰਿਆ ॥੪॥੫॥

jan nānak bal bal sad bal jāīē terā ant na pārāvariā. |4|5|

L’humble Nānak s’offre en sacrifice ; il s’offre en sacrifice, encore et encore, à Toi dont l’expansion ne connaît aucune limite. |4|5|

ਰਾਗੁ ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੪ ਸੋ ਪੁਰਖੁ

rāg āsā mēhlā chōthā ◦ so purkh.

Composé dans le rāga Āsā par le quatrième Gurū - « cet Être-là »

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

ik oangkār satgur prasād. 

L’Unique, dont procède la Création ; éternelle grâce du Vrai Gurū.

ਸੋ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਹਰਿ ਅਗਮਾ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥

so purkh niranjan har purkh niranjan har agmā agam apārā. 

Cet être-là est pur. Har ! L’être est pur. Har ! Inaccessible, insaisissable, illimité.

ਸਭਿ ਧਿਆਵਹਿ ਸਭਿ ਧਿਆਵਹਿ ਤੁਧੁ ਜੀ ਹਰਿ ਸਚੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥

sabh dhiāveh sabh dhiāveh tudh jī har sache sirjaṇhārā. 

Tous méditent, tous méditent vers toi, Bien-aimé – har ! – qui es le Vrai Créateur.

ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੁਮਾਰੇ ਜੀ ਤੂੰ ਜੀਆ ਕਾ ਦਾਤਾਰਾ ॥

sabh jīa tumāre jī tū(n) jīā kā dātārā. 

Tout ce qui vit est à toi, Bien-aimé ; c’est toi qui donnes vie à toutes les âmes.

ਹਰਿ ਧਿਆਵਹੁ ਸੰਤਹੁ ਜੀ ਸਭਿ ਦੂਖ ਵਿਸਾਰਣਹਾਰਾ ॥

har dhiāv-ho sant-ho jī sabh dūkh visāraṇ-hārā. 

Har ! Contemplez le Bien-aimé, ô Saints ! Il est celui qui disperse toute souffrance.

ਹਰਿ ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਹਰਿ ਆਪੇ ਸੇਵਕੁ ਜੀ ਕਿਆ ਨਾਨਕ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰਾ ॥੧॥

har āpe ṭhākur har āpe sevak jī kiā nānak jant vichārā. |1|

Har ! Le Soi divin est le maître – har ! – et il est lui-même le serviteur. Ô Nānak, que sont donc les pauvres créatures ? |1|
_________________________________________________________

[1] Litt. « un ver de terre ».

[2] Référence au comportement des flamands roses.

[3] man meh simran kariā signifie aussi : « leur mental est en méditation ».