Page 20

ਪੰਚ ਭੂਤ ਸਚਿ ਭੈ ਰਤੇ ਜੋਤਿ ਸਚੀ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

panch bhūt sach bhē rate jot sachī man māhe.

Le cinq éléments[1] sont imprégnés de la Peur divine, et le mental rayonne de la vrai lumière.

ਨਾਨਕ ਅਉਗਣ ਵੀਸਰੇ ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਪਤਿ ਤਾਹਿ ॥੪॥੧੫॥

nānak augaṇ vīsre gur rākhe pat tāhe. |4|15|

Ô Nānak, des défauts ont été oubliés, et le Gurū préserve ta dignité. |4|15|

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

sirīrāg mēhlā pēhlā.

Dans le rāg Sirī par le premier Gurū.

ਨਾਨਕ ਬੇੜੀ ਸਚ ਕੀ ਤਰੀਐ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥

nānak beṛī sach kī tarīē gur vīchār.

Ô Nānak, le navire de la vérité qui nous mène de l’autre côté, c’est la contemplation méditative du Gurū.

ਇਕਿ ਆਵਹਿ ਇਕਿ ਜਾਵਹੀ ਪੂਰਿ ਭਰੇ ਅਹੰਕਾਰਿ ॥

ik āv-he ik jāv-hī pūr bhare ahankār.

Certains viennent, d’autres s’en vont, saturés d’orgueil.

ਮਨਹਠਿ ਮਤੀ ਬੂਡੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਸੁ ਤਾਰਿ ॥੧॥

manhaṭh matī būḍīē gurmukh sach so tār. |1|

L’obstination du mental mène l’intellect à la noyade ; seul le vrai gurmukh est sauf. |1|

ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਤਰੀਐ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥

gur bin kio tarīē sukh hoe.

Sans Gurū, comment faire cette traversée et trouver le bonheur ?

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੁ ਤੂ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jio bhāvē tio rākh tū mē avar na dūjā koe. |1| rahāo.

Si cela te plait, protège-moi. Pour moi, il n’y en a pas d’autre. |1|Pause.

ਆਗੈ ਦੇਖਉ ਡਉ ਜਲੈ ਪਾਛੈ ਹਰਿਓ ਅੰਗੂਰੁ ॥

āgē dekhau ḍao jalē pāchhē hario angūr.

Devant moi, je vois la forêt qui brûle, mais derrière moi il y a des pousses jeunes et vertes.

ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜੈ ਤਿਸ ਤੇ ਬਿਨਸੈ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਚੁ ਭਰਪੂਰਿ ॥

jis te upjē tis te binsē ghaṭ ghaṭ sach bharpūr.

Ce qui nous a créés nous détruira également. Le vrai imprègne tous les cœurs.

ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਵਹੀ ਸਾਚੈ ਮਹਲਿ ਹਦੂਰਿ ॥੨॥

āpe mel milāv-hī sāchē mahal hadūr. |2|

Le soi nous unit en sa propre union ; sa vraie demeure est présente en tous. |2|

ਸਾਹਿ ਸਾਹਿ ਤੁਝੁ ਸੰਮਲਾ ਕਦੇ ਨ ਵਿਸਾਰੇਉ ॥

sāhe sāhe tujh sammlā kade na vesārao.

Souffle après souffle, je me souviens de toi ; je ne t’oublie jamais.

ਜਿਉ ਜਿਉ ਸਾਹਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੇਉ ॥

jio jio sāhab man vasē gurmukh ammrit peo.

Lorsque le seigneur habite son mental, le gurmukh boit l’amrit.

ਮਨੁ ਤਨੁ ਤੇਰਾ ਤੂ ਧਣੀ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰਿ ਸਮੇਉ ॥੩॥

man tan terā tū dhaṇī garab nivār sameo. |3|

Le mental et le corps sont à toi ; tu en es le maître, qui élimine l’égo et nous unis à toi. |3|

ਜਿਨਿ ਏਹੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਕਰਿ ਆਕਾਰੁ ॥

jin ehu jagat upāiā tribhavaṇ kar ākār.

Cela qui a créé l’Univers a aussi créé les formes des trois mondes.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਾਨਣੁ ਜਾਣੀਐ ਮਨਮੁਖਿ ਮੁਗਧੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥

gurmukh chānaṇ jāṇīē manmukh mugadh gubār.

Le gurmukh connait la lumière, tandis que le stupide manmukh erre dans l’obscurité.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਨਿਰੰਤਰੀ ਬੂਝੈ ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਰੁ ॥੪॥

ghaṭ ghaṭ jot nirant-rī būjhē gurmat sār. |4|

La lumière imprègne parfaitement tous les cœurs, et par elle on comprend l’essence de l’enseignement du Gurū. |4|

ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਜਾਣਿਆ ਤਿਨ ਕੀਚੈ ਸਾਬਾਸਿ ॥

gurmukh jinī jāṇiā tin kīchē sābās.

Ce sont les gurmukh qui comprennent cela : acclamons-les !

ਸਚੇ ਸੇਤੀ ਰਲਿ ਮਿਲੇ ਸਚੇ ਗੁਣ ਪਰਗਾਸਿ ॥

sache setī ral mile sache guṇ pargās.

Il trouvent le vrai et, s’unissant à lui, ils manifestent la radiante lumière du vrai.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸੰਤੋਖੀਆ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਪ੍ਰਭ ਪਾਸਿ ॥੫॥੧੬॥

nānak nām santokhīā jīo pinḍ prabh pās. |5|16|

Ô Nānak, le Nām leur suffit. Leur âme et leur corps sont tout à Dieu. |5|16|

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

sirīrāg mēhlā pehlā.

Dans le rāg Sirī par le premier Gurū.

ਸੁਣਿ ਮਨ ਮਿਤ੍ਰ ਪਿਆਰਿਆ ਮਿਲੁ ਵੇਲਾ ਹੈ ਏਹ ॥

suṇ man mitr piāriā mil velā hē eh.

Écoute, ô mental, mon ami : l’heure est venue de s’unir au bien-aimé.

ਜਬ ਲਗੁ ਜੋਬਨਿ ਸਾਸੁ ਹੈ ਤਬ ਲਗੁ ਇਹੁ ਤਨੁ ਦੇਹ ॥

jab lag joban sās hē tab lag iho tan deh.

Tant que tu es jeune et que tu respires, donne-lui ce corps.

ਬਿਨੁ ਗੁਣ ਕਾਮਿ ਨ ਆਵਈ ਢਹਿ ਢੇਰੀ ਤਨੁ ਖੇਹ ॥੧॥

bin guṇ kām na āv-ī ḍheh ḍherī tan kheh. |1|

Sans vertu aucune, il ne sert à rien, et finit par tomber en poussière. |1|

ਮੇਰੇ ਮਨ ਲੈ ਲਾਹਾ ਘਰਿ ਜਾਹਿ ॥

mere man lē lāhā ghar jāhe.

Ô mon mental, collecte ton bénéfice avant de rentrer à la maison.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਹਉਮੈ ਨਿਵਰੀ ਭਾਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

gurmukh nām salāhīē haumē nivrī bhāhe. |1| rahāo.

Ô gurmukh, chante la louange du Nām, et éteint la flamme de l’égo. |1|Pause.

ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਗੰਢਣੁ ਗੰਢੀਐ ਲਿਖਿ ਪੜਿ ਬੁਝਹਿ ਭਾਰੁ ॥

suṇ suṇ ganḍhaṇ ganḍhīē likh paṛ bujheh bhār.

Écoutez bien cela : on peut se réunir en congrès, écrire et lire des tas de livres savants,

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਹਿਨਿਸਿ ਅਗਲੀ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥

trisnā ahinis aglī haumē rog vikār.

Sans pour autant que  l’envie ne cesse de croitre de jour en jour, et la maladie de l’égo de nous empoisonner.

ਓਹੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਅਤੋਲਵਾ ਗੁਰਮਤਿ ਕੀਮਤਿ ਸਾਰੁ ॥੨॥

ohu veparvāhu atolvā gurmat kīmat sār. |2|

Le non-attaché est inestimable, au-delà de toute mesure. Sa vrai valeur n’est connue que par l’enseignement du Gurū. |2|

ਲਖ ਸਿਆਣਪ ਜੇ ਕਰੀ ਲਖ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਮਿਲਾਪੁ ॥

lakh siāṇap je karī lakh sio prīt milāp.

Que l’on mette en œuvre des milliers de stratégies intellectuelles, et que des millions nous aiment et nous suivent,

ਬਿਨੁ ਸੰਗਤਿ ਸਾਧ ਨ ਧ੍ਰਾਪੀਆ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੂਖ ਸੰਤਾਪੁ ॥

bin sangat sādh na dhrāpīā bin nāvē dūkh santāp.

Hors de la sangat* des saints, il n’y a nulle satisfaction. Sans le Nām, on s’afflige et on souffre.

ਹਰਿ ਜਪਿ ਜੀਅਰੇ ਛੁਟੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚੀਨੈ ਆਪੁ ॥੩॥

har jap jīare chhuṭīē gurmukh chīnē āp. |3|

C’est la méditation[2] de Dieu - har ! - qui libère l’âme. Ô gurmukh, connais-toi toi-même. |3|

ਤਨੁ ਮਨੁ ਗੁਰ ਪਹਿ ਵੇਚਿਆ ਮਨੁ ਦੀਆ ਸਿਰੁ ਨਾਲਿ ॥

tan man gur peh vechiā man dīā sir nāl.

J’ai vendu mon corps et mon mental au Gurū. J’ai donné mon mental et ma tête.

ਤ੍ਰਿਭਵਣੁ ਖੋਜਿ ਢੰਢੋਲਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥

tribhavaṇ khoj ḍhanḍholiā gurmukh khoj nihāl.

On peut chercher des œuvres matérielles dans les trois mondes. Le gurmukh cherche l’état extatique libre de tout conditionnement.

ਸਤਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਨਾਲਿ ॥੪॥੧੭॥

satgur mel milāiā nānak so prabh nāl. |4|17|

Trouve le vrai Gurū, Ô Nānak, celui qui t’unit à Dieu. |4|17|

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥

sirīrāg mēhlā pēhlā.

Dans le rāg Sirī par le premier Gurū.

ਮਰਣੈ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀ ਜੀਵਣ ਕੀ ਨਹੀ ਆਸ ॥

marṇē kī chintā nahī jīvaṇ kī nahī ās.

Je ne me soucie pas de la mort, ni n’ai l’espoir de vivre.

ਤੂ ਸਰਬ ਜੀਆ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਹੀ ਲੇਖੈ ਸਾਸ ਗਿਰਾਸ ॥

tū sarab jīā pratipāl-hī lekhē sās girās.

Toi qui prends soin de tous les êtres, tu tiens le compte de notre souffle et de notre subsistance :

ਅੰਤਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੂ ਵਸਹਿ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਨਿਰਜਾਸਿ ॥੧॥

antar gurmukh tū vaseh jio bhāvē tio nirjās. |1|

Tu demeures en chaque gurmukh. Ainsi qu’il te plait, tu decides ce qui nous revient. |1|

ਜੀਅਰੇ ਰਾਮ ਜਪਤ ਮਨੁ ਮਾਨੁ ॥

jīare rām japat man mān.

Ô mon âme, médite le Divin [3], et mène le mental à l’adoration.

ਅੰਤਰਿ ਲਾਗੀ ਜਲਿ ਬੁਝੀ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ 

antar lāgī jal bujhī pāiā gurmukh giān. |1| rahāo.

Éteignant le feu intérieur qui le consume, le gurmukh obtient la suprême sagesse. |1|Pause.
___________________________________________

[1] Ou bien « le corps, qui est fait des cinq éléménts* »

[2] Litt. « la répétition de har ». cf japa*

[3] Litt. « chante "Rām" ». cf japa*