Page 9

ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਜਤੀ ਸਤੀ ਸੰਤੋਖੀ ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਵੀਰ ਕਰਾਰੇ ॥

gāvan tudhno jatī satī santokhī gāvan tudhno vīr karāre. 

Vers toi chantent les chastes, les cœurs purs et les bienheureux, vers toi chantent les braves, les héros.

ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਪੰਡਿਤ ਪੜਨਿ ਰਖੀਸੁਰ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਵੇਦਾ ਨਾਲੇ ॥

gāvan tudhno panḍit paṛan rakhīsur jug jug vedā nāle. 

Vers toi chantent les pandit érudits et les sages rishi, d’âge en âge, à travers les Védas.

ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਮੋਹਣੀਆ ਮਨੁ ਮੋਹਨਿ ਸੁਰਗੁ ਮਛੁ ਪਇਆਲੇ ॥

gāvan tudhno mohaṇīā man mohan surag machh paiāle. 

Vers toi chantent les créatures enchanteresses qui ravissent l’esprit, dans les cieux, sur la terre et dans les mondes souterrains.

ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਰਤਨ ਉਪਾਏ ਤੇਰੇ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਲੇ ॥

gāvan tudhno ratan upāe tere aṭhsaṭh tīrath nāle. 

Vers toi chantent tous les joyaux que tu as créés, avec les soixante-huit lieux sacrés.

ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਜੋਧ ਮਹਾਬਲ ਸੂਰਾ ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਖਾਣੀ ਚਾਰੇ ॥

gāvan tudhno jodh mahābal sūrā gāvan tudhno khāṇī chāre. 

Vers toi chantent les preux, les guerriers d’un immense courage ; vers toi chantent les quatre sources de vie.

ਗਾਵਨਿ ਤੁਧਨੋ ਖੰਡ ਮੰਡਲ ਬ੍ਰਹਮੰਡਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਰਖੇ ਤੇਰੇ ਧਾਰੇ ॥

gāvan tudhno khanḍ manḍal brahmanḍā kar kar rakhe tere dhāre. 

Vers toi chantent les mondes, les constellations et les univers qui, ainsi créés, sont maintenus par toi à leurs justes places.

ਸੇਈ ਤੁਧਨੋ ਗਾਵਨਿ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵਨਿ ਰਤੇ ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਰਸਾਲੇ ॥

seī tudhno gāvan jo tudh bhāvan rate tere bhagat rasāle. 

Vers toi chantent ceux qui te plaisent, les bhakta* ivres de ton amour.

ਹੋਰਿ ਕੇਤੇ ਤੁਧਨੋ ਗਾਵਨਿ ਸੇ ਮੈ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਨਿ ਨਾਨਕੁ ਕਿਆ ਬੀਚਾਰੇ ॥

hor kete tudhno gāvan se mē chit na āvan nānak kiā bīchāre. 

Et combien encore chantent vers toi, qui ne me viennent même pas à l’esprit ! Ô Nānak, il y en a tant à contempler !

ਸੋਈ ਸੋਈ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚਾ ਸਾਚੀ ਨਾਈ ॥

soī soī sadā sach sāhib sāchā sāchī nāī. 

Celui-là, ô ! celui-là est toujours vrai ; Vrai est le Seigneur, et vraie sa grandeur.

ਹੈ ਭੀ ਹੋਸੀ ਜਾਇ ਨ ਜਾਸੀ ਰਚਨਾ ਜਿਨਿ ਰਚਾਈ ॥

hē bhī hosī jāe na jāsī rachnā jin rachāī. 

Il est, il sera ; il ne va ni ne s’en ira ; Créateur de la création.

ਰੰਗੀ ਰੰਗੀ ਭਾਤੀ ਕਰਿ ਕਰਿ ਜਿਨਸੀ ਮਾਇਆ ਜਿਨਿ ਉਪਾਈ ॥

rangī rangī bhātī kar kar jinsī māiā jin upāī. 

Il a façonné des formes et des couleurs de toutes sortes, de toutes espèces ; il est le créateur de Māya.

ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਕੀਤਾ ਆਪਣਾ ਜਿਉ ਤਿਸ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ॥

kar kar dekhē kītā āpṇā jio tis dī vaḍiāī. 

La création ainsi faite, il contemple son œuvre ; ainsi va sa gloire.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ਫਿਰਿ ਹੁਕਮੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਈ ॥

jo tis bhāvē soī karsī fir hukam na karṇā jāī. 

Ce qui lui plaît, il l’accomplit. Cependant le hukam ne l’affecte pas.

ਸੋ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਸਾਹਾ ਪਤਿਸਾਹਿਬੁ ਨਾਨਕ ਰਹਣੁ ਰਜਾਈ ॥੧॥

so pāt-sāho sāhā pat-sāhib nānak rahaṇ rajāī. |1|

Cet empereur, ce roi des rois, ô Nānak : demeure dans sa volonté ! |1|

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

āsā mēhlā pēhlā. 

Composé dans le rāga Āsā par le premier Gurū

ਸੁਣਿ ਵਡਾ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥

suṇ vaḍā ākhē sabh koe. 

Tout le monde entend qu’il est grand, et tout le monde le dit.

ਕੇਵਡੁ ਵਡਾ ਡੀਠਾ ਹੋਇ ॥

kevaḍ vaḍā ḍīṭhā hoe. 

Mais seuls ceux qui l’ont vu savent combien il est grand.

ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ਨ ਕਹਿਆ ਜਾਇ ॥

kīmat pāe na kahiā jāe. 

Nul ne peut lui donner de mesure, ni le décrire.

ਕਹਣੈ ਵਾਲੇ ਤੇਰੇ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥੧॥

kahṇē vāle tere rahe samāe. |1| 

Ceux qui te décrivent s’immergent en toi. |1|

ਵਡੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥

vaḍe mere sāhibā gēhar gambhīrā guṇī gahīrā. 

Ô mon maître superbe, d’une incommensurable profondeur, large océan de toutes les vertus,

ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਤੇਰਾ ਕੇਤਾ ਕੇਵਡੁ ਚੀਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

koe na jāṇē terā ketā kevaḍ chīrā. |1| rahāo. 

Nul ne sait combien ton expansion est immense. |1| Pause.

ਸਭਿ ਸੁਰਤੀ ਮਿਲਿ ਸੁਰਤਿ ਕਮਾਈ ॥

sabh surtī mil surat kamāī. 

Que les êtres les plus intuitifs se réunissent et mettent en pratique leur intuition ;

ਸਭ ਕੀਮਤਿ ਮਿਲਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥

sabh kīmat mil kīmat pāī. 

Que les plus grands experts se réunissent et examinent ensemble la question ;

ਗਿਆਨੀ ਧਿਆਨੀ ਗੁਰ ਗੁਰਹਾਈ ॥

giānī dhiānī gur gur-hāī. 

Et même les érudits, les maîtres de meditation, et les maîtres de leurs maîtres :

ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ਤੇਰੀ ਤਿਲੁ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥

kēhaṇ na jāī terī til vaḍiāī. |2| 

Aucun d’entre eux ne peut dire ne serait-ce qu’une once de ta grandeur. |2|

ਸਭਿ ਸਤ ਸਭਿ ਤਪ ਸਭਿ ਚੰਗਿਆਈਆ ॥

sabh sat sabh tap sabh changāīā. 

Toutes les vérités, toute la ferveur, et les meilleures actions ;

ਸਿਧਾ ਪੁਰਖਾ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ॥

sidhā purkhā kīā vaḍiāīā. 

La puissance des plus grands siddha :

ਤੁਧੁ ਵਿਣੁ ਸਿਧੀ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ॥

tudh viṇ sidhī kinē na pāīā. 

Sans toi, nul n’a jamais atteint de tels accomplissements spirituels.

ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਨਾਹੀ ਠਾਕਿ ਰਹਾਈਆ ॥੩॥

karam milē nāhī ṭhāk rahāīā. |3|

On ne les reçoit que par ta grâce ; à cela nul ne peut faire obstacle. |3|

ਆਖਣ ਵਾਲਾ ਕਿਆ ਵੇਚਾਰਾ ॥

ākhaṇ vālā kiā vechārā. 

Alors que peut dire l’humble créature ?

ਸਿਫਤੀ ਭਰੇ ਤੇਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥

siftī bhare tere bhanḍārā. 

Ton trésor déborde de gloire et de louanges.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਦੇਹਿ ਤਿਸੈ ਕਿਆ ਚਾਰਾ ॥

jis tū deh tisē kiā chārā. 

Ceux à qui tu donnes, que peuvent-ils faire ?

ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥੪॥੨॥

nānak sach savāraṇ-hārā. |4|2|

Ô Nānak : c’est le Vrai qui mène à la perfection. |4|2|

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥

āsā mēhlā pēhlā.

Composé dans le rāga Āsā par le premier Gurū

ਆਖਾ ਜੀਵਾ ਵਿਸਰੈ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥

ākhā jīvā visrē mar jāo.

Quand je le chante, je vis ; quand je l’oublie, je meurs :

ਆਖਣਿ ਅਉਖਾ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ॥

ākhaṇ aokhā sāchā nāo. 

Il est si important de chanter son vrai nom !

ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਲਾਗੈ ਭੂਖ ॥

sāche nām kī lāgē bhūkh. 

Quiconque a faim du vrai Nām

ਉਤੁ ਭੂਖੈ ਖਾਇ ਚਲੀਅਹਿ ਦੂਖ ॥੧॥

ut bhūkhē khāe chalīēh dūkh. |1| 

Verra une telle faim consummer sa souffrance. |1|

ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥

so kio visrē merī māe. 

Comment pourrais-je l’oublier, ô ma mère ?

ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

sāchā sāhib sāchē nāe. |1| rahāo. 

Vrai est le Seigneur, et vrai est son Nom. |1| Pause.

ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਕੀ ਤਿਲੁ ਵਡਿਆਈ ॥

sāche nām kī til vaḍiāī.

Décrire ne serait-ce qu’une once de la splendeur du vrai Nām :

ਆਖਿ ਥਕੇ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥

ākh thake kīmat nahī pāī. 

Certains s’y sont épuisés, sans jamais parvenir à l’apprécier pleinement.

ਜੇ ਸਭਿ ਮਿਲਿ ਕੈ ਆਖਣ ਪਾਹਿ ॥

je sabh mil kē ākhaṇ pāhe. 

Quand bien même tout le monde se réunirait pour tenter de l’exprimer,

ਵਡਾ ਨ ਹੋਵੈ ਘਾਟਿ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥

vaḍā na hovē ghāṭ na jāe. |2| 

Cela ne le rendrait pas plus grand. |2|

ਨਾ ਓਹੁ ਮਰੈ ਨ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ॥

nā oh marē na hovē sog. 

Il ne meurt pas, il n’est pas endeuillé.

ਦੇਦਾ ਰਹੈ ਨ ਚੂਕੈ ਭੋਗੁ ॥

dedā rahē na chūkē bhog. 

Il donne sans cesse : sa générosité jamais ne tarit.

ਗੁਣੁ ਏਹੋ ਹੋਰੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

guṇ eho hor nāhī koe. 

Il est l’excellence, à nul autre pareil ;

ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਨਾ ਕੋ ਹੋਇ ॥੩॥

nā ko hoā nā ko hoe. |3| 

Jamais il n’y en eut de tel, et il n’y en aura jamais.|3|

ਜੇਵਡੁ ਆਪਿ ਤੇਵਡ ਤੇਰੀ ਦਾਤਿ ॥

jevaḍ āp tevaḍ terī dāt.

Tes dons sont à la mesure de ta propre splendeur.